امروز سردفتران و دفتریاران مملکت، کانون سردفتران را خانه خودشان می‌دانند و رابطه آنها با کانون مؤید این مطلب می‌باشد. در قبال این محبت و وداد که مولود یک‌پارچگی فعلی بوده، در اعضای کانون حس مسؤولیت شدیدی ایجاد شده و شب و روز می‌کوشند تا وظیفه اخلاقی خود را به نحو احسن انجام دهند و بنابراین اگر طی این مدت کوتاه قدم‌هایی در‌جهت ترقی و اعتلای کار برداشته شده معلول این احساس و رابطه و با کمک معنوی اکثر همکاران ما در اقصی نقاط مملکت بوده است.

توضیح درباره کارهای انجام‌شده یا در شرف انجام صرفاً آشنایی همکاران عزیز با سبک کار بوده به هیچ‌وجه قصد تبلیغ و خودستایی در بین نیست. زیرا ما در درجه اول با تحولات سریع مملکتی محکوم به پیشرفت و فعالیت هستیم و به نظر ما در وضع موجود هر عنصری که کار نکند یا کم کار کند به منزله دانه یا دانه‌های زنجیری است که از سلسله جدا شده و دیگر امکان وصل آن فراهم نخواهد بود. توقع و انتظار ما همیشه این بوده و هست که در هر مورد و هر باب اگر مطلبی به نظر همکاران و دوستان ما می‌رسد که به حکم الأهم فالأهم انجام آن را مقدم تشخیص می‌دهند یا ضرورت و فوریتی را بر این تقدم تشخیص خواهند کرد به ما اعلام کنند و مطمئن باشند هرگز از ارشاد و راهنمایی آنان بی‌نیاز نخواهیم بود و اکنون که کانون خانه مشترک ما شده چرا در اداره این خانه اعمال‌نظر نکنند؟ ... و احساس مسؤولیت شدید از این‌جا آغاز شد که همکاران ما با اکثریتی قاطع دوستان خود را انتخاب نمودند.

-.عنوان و متن بالا به بهانه یکصدمین شماره ماهنامه «کانون» آورده می‌شود؛ شاید این دغدغه را (که چه کارهایی در کانون انجام شده و چه کارهایی در شرف انجام است) بتوان وصف حال هیئت مدیره جدید کانون سردفتران و دفتریاران و مخاطبان ماهنامه و سردفتران و دفتریاران و خانواده بزرگ سردفتری دانست.